Wilhelmus van NassouweBen ik van Duitsen bloedDen vaderland getrouweBlijf ik tot in den doodEen Prince van OranjeBen ik vrij onverveerdDen Koning van HispanjenHeb ik altijd geeerd
In Godes vrees te levenHeb ik altijd betrachtDaarom ben ik verdrevenOm land om luid' gebrachtMaar God zal mij regerenAls een goed instrumentDat ik zal wederkerenIn mijnen regiment
Lijdt u mijn onderzatenDie oprecht zijn van aardGod zal u niet verlatenAl zijt gij nu bezwaardDie vroom begeert te levenBidt God nacht ende dagDat hij mij kracht wil gevenDat ik u helpen mag
Lijf en goed al te samenHeb ik u niet verschoondMijn broeders hoog van namenHebben 't u ook vertoondGraaf Adolf is geblevenIn Friesland in den slagZijn ziel in 't eeuwig levenVerwacht den jongsten dag
Edel en hoog geborenVan keizerlijken stamEen vorst des rijks verkorenAls een vroom ChristenmanVoor Godes woord geprezenHeb ik vrij onversaagdAls een held zonder vrezenMijn edel bloed gewaagd
Mijn schild ende betrouwenZijt gij o God mijn HeerOp u zo wil ik bouwenVerlaat mij nimmermeerDat ik doch vroom mag blijvenUw dienaar t'aller stondDie tirannie verdrijvenDie mij mijn hert doorwondt
Van al die mij bezwarenEn mijn vervolgers zijnMijn God wilt doch bewarenDen trouwen dienaar dijnDat zal mij niet verrassenIn haren bozen moedHaar handen niet en wassenIn mijn onschuldig bloed
Als David moeste vluchtenVoor Saul den tiranZo heb ik moeten zuchtenMet menig edelmanMaar God heeft hem verhevenVerlost uit alder noodEen koninkrijk gegevenIn Israel zeer groot
Na 't zuur zal ik ontvangenVan God mijn Heer dat zoetDaar na zo doet verlangenMijn vorstelijk gemoedDat is dat ik mag stervenMet eren in dat veldEen eeuwig rijk verwervenAls een getrouwe held
Niet doet mij meer erbarmenIn mijnen wederspoedDan dat men ziet verarmenDes Konings landen goedDat u de Spanjaards krenkenO edel Neerland zoetAls ik daar aan gedenkeMijn edel hert dat bloedt
Als een Prins opgezetenMet mijner heires krachtVan den tiran vermetenHeb ik den slag verwachtDie bij Maastricht begravenBevreesde mijn geweldMijn ruiters zag men dravenZeer moedig door dat veld
Zo het den wille des HerenOp die tijd had geweestHad ik geern willen kerenVan u dit zwaar tempeestMaar de Heer van hier bovenDie alle ding regeertDie men altijd moet lovenEn heeft het niet begeerd
Zeer prinselijk was gedrevenMijn prinselijk gemoedStandvastig is geblevenMijn hert in tegenspoedDen Heer heb ik gebedenVan mijnes herten grondDat hij mijn zaak wil redenMijn onschuld doen bekend
Oorlof mijn arme schapenDie zijt in groten noodUw herder zal niet slapenAl zijt gij nu verstrooid!Tot God wilt u begevenZijn heilzaam woord neemt aanAls vrome Christen leven't Zal hier naast zijn gedaan
Voor God wil ik belijdenEn zijner groter machtDat ik tot genen tijdenDen Koning heb verachtDat dat ik God den HereDer hoogster MajesteitHeb moeten obedierenIn der gerechtigheid
